Yönünü Arayan Türkiye
Barış Doster
Halk Kitapevi
Birinci basım- 2017
297 Sayfa
Barış 2017 yılının Türkiyesini yazmış. Türkiye'de yeni bir devlet kurmaktan söz edenler, tarihi bilselerdi böyle konuşmazlardı. Tarihin TUNÇ yasası derki " savaşla kurulan savaşla yıkılır." Bu yalın gerçek bilinmezse "medeniyetler beşiğiyiz" diye övünmenin anlamıda yoktur. Türkiye dış politikada yalnız. Çıkış arıyor. Bulamıyor. Zihindeki prangaları kıramıyor. Türkiye bölgedeki nufuzu fazla abartıldı. O denli etkili olmadığı Yunanistan 18 adamızı işgal edince anlaşıldı.
ABD bağımlılığı sürdükce iç siyasette fay hatlarından, dış siyasette yalnızlaşmaktan ve dışlanmaktan kurtulamaz. Türkiye jeopolitik ağırlığının farkında değil. Yönünü arayan Türkiye'yi 2017 yılında tanımlarken 2020 nin son ayında bile değişen bir şey yok.
Dış baskılara karşı gücü iyice azalmış bir hükümet.
Caydırıcılığı, saygınlığı büyük yara almış bir ordu.
Yıllarca beraber kolkola yol almış, beraber iş yapmış ama darbe sonrası deşifre olmuş ve örgütünü tamamen yitirmiş Cemaat.
İyice bölünmüş, birbirine kuçkuyla bakan, şüpheci, öfkeli Toplum.
Polis-Asker getginliği. Tetörle mücadelede eli zayıf bir Ülke.
Sarsılmamak için batı desteğine gereksinim duyan Ekonomi.
NATO'ya girdiği 1952'den beri ABD 'ye en mahkum dönemini yaşayan Türkiye.
Kıssadan Hisse:" Siyasal sorunları da askeri durumlar gibi harita üzerinden incelerim " diyen Atatürk'ün bölge merkezli politikasına dönülmelidir.
25 Kasım 2020 Eskişehir
İyi okumalar.